Για την Καλύτερη Άσκηση των Αθλημάτων του Βουνού «Διευρύνατε τα όριά σας, αναπτερώστε το ηθικό σας και στοχεύστε προς την κορυφή»
Σε όλο τον κόσμο εκατομμύρια ανθρώπων ασκούν την ορειβασία και την αναρρίχηση. Σε πολλές χώρες τα αθλήματα βουνού έχουν γίνει σημαντικός παράγοντας της καθημερινής ζωής.
Σπάνια κάποια άλλη δραστηριότητα περιλαμβάνει τόσο μεγάλο φάσμα κινήτρων όπως τα αθλήματα του βουνού. Αυτά δίνουν την ευκαιρία στους ανθρώπους να εκπληρώσουν προσωπικούς στόχους και να ακολουθήσουν μια δραστηριότητα με νόημα που διαρκεί για όλη τους τη ζωή. Τα κίνητρα για να παραμείνει κάποιος ενεργός στα βουνά και στους βράχους ποικίλουν από τα οφέλη για την υγεία, την ευχαρίστηση της κίνησης, την επαφή με τη φύση καθώς και τα κοινωνικά κίνητρα μέχρι τη μαγεία της εξερεύνησης και της περιπέτειας.
Η Διακήρυξη του Τυρόλου για την Καλύτερη Άσκηση των Αθλημάτων Βουνού που εγκρίθηκε από το Συνέδριο για το Μέλλον των Αθλημάτων Βουνού στο Ιnnsbruck στις 8 Σεπτεμβρίου 2002, περιλαμβάνει μια σειρά αξιών και αξιωμάτων για να δοθεί κάποια καθοδήγηση ως προς την καλύτερη άσκηση των αθλημάτων βουνού. Αυτά δεν αποτελούν κανόνες ή λεπτομερείς οδηγίες αλλά :
Στόχος της Διακήρυξης του Τυρόλου είναι να βοηθήσει στην πραγμάτωση του εν υπάρχοντος δυναμικού των αθλημάτων βουνού για αναψυχή και προσωπική ανάπτυξη καθώς και προβολή της κοινωνικής ανάπτυξης, της κατανόησης των διάφορων πολιτισμών και της περιβαλλοντικής συνείδησης. Προς αυτή την κατεύθυνση η Διακήρυξη του Τυρόλου αντλεί από τους άγραφους κώδικες συμπεριφοράς και τις αξίες που ενυπάρχουν στο άθλημα και τους διευρύνει για να ανταποκριθούν στις ανάγκες της εποχής μας. Οι θεμελιώδεις αξίες στις οποίες στηρίζεται η Διακήρυξη του Τυρόλου, θεωρούν αληθές ότι όλοι όσοι ασχολούνται με τα αθλήματα βουνού παγκοσμίως – είτε είναι πεζοπόροι, οπαδοί της αθλητικής αναρρίχησης ή ορειβάτες – αναζητούν να διευρύνουν τα όριά τους στα μεγάλα υψόμετρα.
Ακόμα και αν μερικές από τις βασικές αρχές συμπεριφοράς έχουν πρακτική αξία μόνο για μια μικρή ελίτ, πολλές από τις προτάσεις που διατυπώθηκαν στη Διακήρυξη του Τυρόλου απευθύνονται συνολικά στην οικογένεια των αθλημάτων βουνού. Με αυτές τις προτάσεις ελπίζουμε ιδιαίτερα πως θα προσεγγίσουμε τους νέους διότι αυτοί αποτελούν το μέλλον των αθλημάτων βουνού.
Ανθρώπινη Αξιοπρέπεια – η αρχή ότι τα ανθρώπινα όντα γεννιούνται ελεύθερα και ίσα στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα και θα πρέπει να ενεργούν προς αλλήλους μέσα σε πνεύμα αδελφικότητας. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στα ίσα δικαιώματα ανδρών και γυναικών.
Ζωή, Ελευθερία, Ευτυχία – ως αναφαίρετα δικαιώματα και με την ιδιαίτερη ευθύνη των αθλημάτων βουνού απέναντι στους αυτόχθονες πληθυσμούς των ορεινών περιοχών για να προστατευθούν τα δικαιώματα των κοινοτήτων που κατοικούν σε αυτές.
Προστασία της Φύσης – ως δέσμευση για να διασφαλιστεί η οικολογική αξία και ο φυσικός χαρακτήρας στις ορεινές περιοχές και στα αναρριχητικά πεδία παγκοσμίως. Αυτό περιλαμβάνει την προστασία των επαπειλούμενων ειδών χλωρίδας και πανίδας, τα οικοσυστήματά τους και το τοπίο.
Αλληλεγγύη – ως ευκαιρία μέσα από τη συμμετοχή στα αθλήματα βουνού να προβληθεί η ομαδικότητα, η συνεργασία και η κατανόηση και να υπερπηδηθούν τα εμπόδια που συχνά προβάλλουν εξ αιτίας του φύλου, ηλικίας, χρώματος, εθνικότητας, επιπέδου ικανότητας, κοινωνικής ή εθνικής καταγωγής, θρησκεύματος ή δόγματος.
Αυτο-πραγματοποίηση – σαν μια ευκαιρία μέσα από τη συμμετοχή στα αθλήματα βουνού να γίνει σημαντική πρόοδος ως προς τους επιθυμητούς στόχους και να επιτευχθεί η προσωπική ικανοποίηση.
Αλήθεια – ως αναγνώριση ότι στα αθλήματα βουνού η εντιμότητα είναι πρωταρχικό στοιχείο για να αποτιμηθούν τα επιτεύγματα. Αν η διαιτησία αντικαταστήσει την αλήθεια θα είναι πλέον αδύνατο να αξιολογηθούν οι αναρριχητικές επιδόσεις
Υπεροχή – ως μία ευκαιρία, μέσα από τη συμμετοχή στα αθλήματα βουνού, να αγωνισθούμε για στόχους που δεν έχουν επιτευχθεί στο παρελθόν και να θέσουμε ανώτερα κριτήρια.
Περιπέτεια – ως αναγνώριση ότι στα αθλήματα βουνού η διαχείριση του κινδύνου μέσα από τη σωστή κρίση, τις ικανότητες και την ατομική ευθύνη είναι ένας πρωταρχικός παράγοντας. Η πολυμορφία των αθλημάτων βουνού επιτρέπει στον κάθε ένα να διαλέξει τη δική του μορφή περιπέτειας εφ’ όσον η ικανότητα και οι πιθανοί κίνδυνοι αντισταθμίζονται.
Οι ορειβάτες και οι αναρριχητές ασκούν το άθλημά τους κάτω από συνθήκες όπου υπάρχει κίνδυνος ατυχήματος και η εξωτερική βοήθεια μπορεί να μην είναι διαθέσιμη. Με αυτό κατά νου ασκούν τη δραστηριότητα τους αυτή με δική τους ευθύνη και είναι υπόλογοι για την ασφάλειά τους. Οι ενέργειες των ατόμων δεν θα πρέπει να θέτουν σε κίνδυνο τους γύρω τους ούτε και το περιβάλλον.
Τα μέλη μιας ομάδας θα πρέπει να είναι έτοιμα να συμβιβαστούν, ώστε να υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στα ενδιαφέροντα και τις ικανότητες όλης της ομάδας.
Οφείλουμε στα άτομα που συναντάμε στα βουνά και στα βράχια τον απαιτούμενο σεβασμό. Ακόμα και σε συνθήκες απομόνωσης και σε καταστάσεις ψυχικής έντασης θα πρέπει να φερόμαστε στους άλλους όπως ακριβώς θα θέλαμε να μας συμπεριφέρονται.
Ως φιλοξενούμενοι σε ξένους πολιτισμούς, θα πρέπει πάντα να φερόμαστε με ευγένεια και μετριοπάθεια προς τους κατοίκους της χώρας – τους οικοδεσπότες μας. Θα δείξουμε σεβασμό στα ιερά βουνά και άλλους ιερούς τόπους, ενώ παράλληλα θα προσπαθούμε να ωφελήσουμε και να βοηθήσουμε την τοπική οικονομία και τους κατοίκους. Η κατανόηση ενός ξένου πολιτισμού είναι μέρος της ολοκληρωμένης αναρριχητικής εμπειρίας.
Οι επαγγελματίες οδηγοί βουνού, ή άλλοι αρχηγοί και μέλη ομάδων θα πρέπει να κατανοήσουν τους ρόλους τους και να δείχνουν σεβασμό στις ελευθερίες και τα δικαιώματα άλλων ομάδων και ατόμων. Με στόχο να είναι άριστα προετοιμασμένοι οι οδηγοί, οι αρχηγοί και τα μέλη ομάδων, θα πρέπει να κατανοούν τις απαιτήσεις, τους κινδύνους και την επικινδυνότητα του εγχειρήματός τους, να έχουν τις κατάλληλες ικανότητες, την εμπειρία και το σωστό εξοπλισμό και να ελέγχουν διαρκώς τις καιρικές συνθήκες.
Με σκοπό να είναι προετοιμασμένοι για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης και περιπτώσεις που περιλαμβάνουν σοβαρά ατυχήματα και θάνατο όλοι όσοι συμμετέχουν στα αθλήματα βουνού θα πρέπει ξεκάθαρα να κατανοήσουν τους κινδύνους και την επικινδυνότητα καθώς και την ανάγκη να διαθέτουν τις κατάλληλες ικανότητες, γνώσεις και εξοπλισμό. Όλοι οι συμμετέχοντες θα πρέπει να είναι έτοιμοι να βοηθήσουν τους άλλους στην περίπτωση έκτακτης ανάγκης ή ατυχήματος και επίσης να είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες μιας τραγωδίας.
Πιστεύουμε πως η ελευθερία της πρόσβασης στα βουνά και τα βράχια με υπευθυνότητα είναι ένα θεμελιώδες δικαίωμα. Θα πρέπει πάντα να ασκούμε τις δραστηριότητές μας δείχνοντας την ανάλογη ευαισθησία προς το περιβάλλον και να είμαστε προπομποί για την προστασία της φύσης. Σεβόμαστε τους περιορισμούς πρόσβασης και τους κανονισμούς που έχουν συμφωνηθεί με τους αναρριχητές και τις αρχές ή οργανώσεις για την προστασία της φύσης.
Η ποιότητα της εμπειρίας και το πως επιλύουμε ένα πρόβλημα είναι πιο σημαντικά από την επίλυση του ίδιου του προβλήματος. Στηρίζουμε ένθερμα την αρχή του να μην αφήνουμε ίχνη.
Η πρώτη ανάβαση μιας διαδρομής ή βουνού είναι μια πράξη δημιουργίας. Πρέπει τουλάχιστον να επιχειρείται με τον καλύτερο τρόπο, συμβατό προς τις παραδόσεις της περιοχής και να δείχνει την υπευθυνότητα απέναντι στην τοπική αναρριχητική κοινότητα και τις ανάγκες των μελλοντικών αναρριχητών.
Η συνεργασία μεταξύ των χορηγών και των αθλητών πρέπει να είναι μια επαγγελματική σχέση που υπηρετεί τα συμφέροντα των αθλημάτων βουνού. Είναι αποκλειστική ευθύνη της κοινότητας των ορεινών αθλημάτων, σε όλο το φάσμα της, να εκπαιδεύσει και να πληροφορήσει τα μέσα ενημέρωσης και το κοινό στηρίζοντας αυτές τις επιλογές.
Οι ορειβάτες και οι αναρριχητές ασκούν το άθλημά τους κάτω από συνθήκες όπου υπάρχει κίνδυνος ατυχήματος και η εξωτερική βοήθεια μπορεί να μην είναι διαθέσιμη. Με αυτό κατά νου ασκούν τη δραστηριότητα τους αυτή με δική τους ευθύνη και είναι υπόλογοι για την ασφάλειά τους. Οι ενέργειες των ατόμων δεν θα πρέπει να θέτουν σε κίνδυνο τους γύρω τους ούτε και το περιβάλλον.
Τα μέλη μιας ομάδας θα πρέπει να είναι έτοιμα να συμβιβαστούν, ώστε να υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στα ενδιαφέροντα και τις ικανότητες όλης της ομάδας.
Οφείλουμε στα άτομα που συναντάμε στα βουνά και στα βράχια τον απαιτούμενο σεβασμό. Ακόμα και σε συνθήκες απομόνωσης και σε καταστάσεις ψυχικής έντασης θα πρέπει να φερόμαστε στους άλλους όπως ακριβώς θα θέλαμε να μας συμπεριφέρονται.
Ως φιλοξενούμενοι σε ξένους πολιτισμούς, θα πρέπει πάντα να φερόμαστε με ευγένεια και μετριοπάθεια προς τους κατοίκους του κράτους – τους οικοδεσπότες μας. Θα δείξουμε σεβασμό στα ιερά βουνά και άλλους ιερούς τόπους, ενώ παράλληλα θα προσπαθούμε να ωφελήσουμε και να βοηθήσουμε την τοπική οικονομία και τους κατοίκους. Η κατανόηση ενός ξένου πολιτισμού είναι μέρος της ολοκληρωμένης αναρριχητικής εμπειρίας.
Οι επαγγελματίες οδηγοί βουνού, άλλοι αρχηγοί και μέλη ομάδων θα πρέπει να κατανοήσουν τους ρόλους τους και να δείχνουν σεβασμό στις ελευθερίες και τα δικαιώματα άλλων ομάδων και ατόμων. Με στόχο να είναι άριστα προετοιμασμένοι οι οδηγοί, οι αρχηγοί και τα μέλη ομάδων, θα πρέπει να κατανοούν τις απαιτήσεις, τους κινδύνους και την επικινδυνότητα του εγχειρήματός τους, να έχουν τις κατάλληλες ικανότητες, την εμπειρία και το σωστό εξοπλισμό και να ελέγχουν διαρκώς τις καιρικές συνθήκες.
Με σκοπό να είναι προετοιμασμένοι για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης και περιπτώσεις που περιλαμβάνουν σοβαρά ατυχήματα και θάνατο όλοι όσοι συμμετέχουν στα αθλήματα βουνού θα πρέπει ξεκάθαρα να κατανοήσουν τους κινδύνους και την επικινδυνότητα καθώς και την ανάγκη να διαθέτουν τις κατάλληλες ικανότητες, γνώσεις και εξοπλισμό. Όλοι οι συμμετέχοντες θα πρέπει να είναι έτοιμοι να βοηθήσουν τους άλλους στην περίπτωση έκτακτης ανάγκης ή ατυχήματος και επίσης να είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες μιας τραγωδίας.
Πιστεύουμε πως η ελευθερία της πρόσβασης στα βουνά και τα βράχια με υπευθυνότητα είναι ένα θεμελιώδες δικαίωμα. Θα πρέπει πάντα να ασκούμε τις δραστηριότητές μας δείχνοντας την ανάλογη ευαισθησία προς το περιβάλλον και να είμαστε προπομποί για την προστασία της φύσης. Σεβόμαστε τους περιορισμούς πρόσβασης και τους κανονισμούς που έχουν συμφωνηθεί με τους αναρριχητές και τις αρχές ή οργανώσεις για την προστασία της φύσης.
Η ποιότητα της εμπειρίας και το πως επιλύουμε ένα πρόβλημα είναι πιο σημαντικά από την επίλυση του ίδιου του προβλήματος. Στηρίζουμε ένθερμα την αρχή του να μην αφήνουμε ίχνη.
Η πρώτη ανάβαση μιας διαδρομής ή βουνού είναι μια πράξη δημιουργίας. Πρέπει τουλάχιστον να επιχειρείται με τον καλύτερο τρόπο, συμβατό προς τις παραδόσεις της περιοχής και να δείχνει την υπευθυνότητα απέναντι στην τοπική αναρριχητική κοινότητα και τις ανάγκες των μελλοντικών αναρριχητών.
Η συνεργασία μεταξύ των χορηγών και των αθλητών πρέπει να είναι μια επαγγελματική σχέση που υπηρετεί τα συμφέροντα των αθλημάτων βουνού. Είναι αποκλειστική ευθύνη της κοινότητας των ορεινών αθλημάτων, σε όλο το φάσμα της, να εκπαιδεύσει και να πληροφορήσει τα μέσα ενημέρωσης και το κοινό στηρίζοντας αυτές τις επιλογές.
Η σύγχρονη αναρρίχηση περιλαμβάνει ένα μεγάλο φάσμα δραστηριοτήτων από την πεζοπορία και το bouldering μέχρι την αναρρίχηση βράχου και την ορειβασία. Η ορειβασία περιλαμβάνει και τις ακραίες μορφές αλπινισμού μεγάλου υψομέτρου, καθώς και τις αναρριχητικές αποστολές σε ψηλές οροσειρές, όπως οι Άνδεις ή τα Ιμαλάια. Αν και οι διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στις διάφορες μορφές αναρρίχησης δεν είναι αυστηρά οροθετημένες, η ακόλουθη κατηγοριοποίηση επιτρέπει να παρουσιαστεί η ευρεία ποικιλία των σύγχρονων αθλημάτων βουνού με πιο συνοπτικό τρόπο.
Η πεζοπορία προς τα ορεινά καταφύγια, διάσελα και κορυφές είναι η πιο διαδεδομένη μορφή ορειβασίας. Η πολυήμερη πεζοπορία στα βουνά ή σε άλλες άγριες περιοχές, ιδιαίτερα εκτός μονοπατιών, αναφέρεται συχνά με τον όρο trek. Η πεζοπορία μετατρέπεται σε μια πιο απαιτητική μορφή ορειβασίας, αμέσως μόλις χρησιμοποιηθούν και τα χέρια για προώθηση.
Διαδρομές σε απόκρημνο βραχώδες έδαφος εξοπλισμένες με συρματόσχοινα και σιδερένια σκαλιά γίνονται όλο και πιο δημοφιλείς. Το πεδίο που μέχρι τώρα χρησιμοποιούνταν για τεχνική αναρρίχηση βράχου γίνεται προσιτό μέσω μιας περίπλοκης υποδομής και ειδικά συστήματα προστασίας.
Ο ορειβάτης αυτής της κατηγορίας πρέπει να πραγματοποιεί αναρρίχηση βράχου με βαθμό δυσκολίας 3 της κλίμακας U.I.A.A. και ανάβαση σε πεδίο πάγου – χιονιού με κλίση 50 μοιρών. Οι χαρακτηριστικοί στόχοι σε αυτή την κατηγορία αναρρίχησης είναι οι κανονικές διαδρομές προς τις κορυφές της αλπικής ζώνης.
Οι οπαδοί αυτής της κλασικής μορφής αλπινισμού χρησιμοποιούν ορειβατικά χιονοπέδιλα ή χιονοπέδιλα τύπου telemark για να ανέβουν στα βουνά ή να διασχίσουν μεγάλες οροσειρές. Δεδομένου ότι απαιτούνται πολυσύνθετες ικανότητες, αυτό το άθλημα κατατάσσεται μεταξύ των πιο απαιτητικών – και επικίνδυνων – μορφών ορειβασίας.
Ένα σύστημα κατηγοριοποίησης των διαφορετικών μορφών αναρρίχησης που πρότεινε ο Lito Tejada Flores, αποδείχτηκε χρήσιμο για να περιγραφούν οι πολλαπλές μορφές που έχει λάβει σήμερα η τεχνική της αναρρίχησης. Κάθε ειδικός τύπος αναρριχητικού «παιχνιδιού» καθορίζεται από ένα ανεπίσημο σύνολο κανόνων, που διατυπώνονται με σκοπό να γίνεται η ενασχόληση όλο και πιο δύσκολη και ως εκ τούτου ενδιαφέρουσα. Όσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος σε ένα συγκεκριμένο αναρριχητικό παιχνίδι εξ αιτίας του φυσικού περιβάλλοντος, τόσο πιο επιεικείς είναι οι περιορισμοί ως προς τη χρήση τεχνικού εξοπλισμού. Όσο λιγότεροι είναι οι αντικειμενικοί κίνδυνοι τόσο πιο αυστηροί γίνονται οι κανόνες.
Η αναρρίχηση «Bouldering» σε δύσκολα τμήματα βράχου κοντά στο έδαφος γίνεται συνήθως χωρίς σχοινί. Ο εξοπλισμός που επιτρέπεται είναι τα αναρριχητικά παπούτσια, ο σάκος μαγνησίας – και στις μέρες μας – το στρώμα για μια ομαλή πτώση. Το Bouldering ασκείται σε φυσικούς ογκόλιθους ή βράχια ή σε τεχνητά πεδία.
Σήμερα οι περισσότεροι αναρριχητές χρησιμοποιούν τεχνητούς (αναρριχητικούς) τοίχους, στο σπίτι τους ή σε γυμναστήρια ή σε εξωτερικούς χώρους για προπόνηση και
ψυχαγωγία. Ένας συνεχώς αυξανόμενος αριθμός αναρριχητών δραστηριοποιείται αποκλειστικά σε τεχνητούς (αναρριχητικούς τοίχους). Υπάρχουν επίσης νέες μορφές όπως, η θεραπευτική αναρρίχηση και η αναρρίχηση ως τέχνη – παράδειγμα ο χορός ή το μπαλέτο.
Οι διαδρομές με μήκος 1-3 σχοινιών αποκαλούνται αναρριχήσεις βράχου. Εξ αιτίας του μικρού τους μήκους και της σχεδόν συνολικής απουσίας αντικειμενικών κινδύνων, η «ηθική» της ελεύθερης ανάβασης έχει γίνει διεθνώς αποδεκτή γι’ αυτό τον τύπο αναρρίχησης τα τελευταία είκοσι χρόνια. Αυτό σημαίνει πως μία διαδρομή, υπολογίζεται μόνο όταν δεν έχουν τοποθετηθεί σταθερά σημεία ασφάλισης στο βράχο για την προώθηση του αναρριχητή.
Εάν η αναρρίχηση σε μία διαδρομή έχει μήκος πάνω από 3 ή 5 σχοινιές τότε αναφέρεται ως διαδρομή συνεχούς αναρρίχησης.
Σε αυτό το αναρριχητικό παιχνίδι που αναπτύχθηκε στην κοιλάδα Yosemite, οι αναρριχητές σκαρφαλώνουν ορθοπλαγιές που δεν μπορούν να γίνουν με ελεύθερη αναρρίχηση και χωρίς ειδικά σχεδιασμένο εξοπλισμό. Αγωνίζονται να περιορίσουν το άνοιγμα οπών με τρυπάνι για την τοποθέτηση βυσμάτων ή άλλων μέσων προώθησης όσο γίνεται περισσότερο, αφήνοντας ελάχιστα ίχνη όταν ολοκληρώσουν την ανάβαση.
Στο «αλπικό παιχνίδι» οι αναρριχητές δεν έχουν μόνο να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που τίθενται από αυτήν καθαυτή την αναρρίχηση, αλλά και τους «αντικειμενικούς» κίνδυνους ενός συχνά εχθρικού περιβάλλοντος στα ψηλά βουνά. Επειδή η επιβίωση συχνά δεν εξαρτάται μόνο από την ικανότητα να χειρίζεται κάποιος με ασφάλεια τα τεχνικά προβλήματα μιας διαδρομής αλλά επίσης και από την ταχύτητα μιας ομάδας, οι άγραφοι κανόνες του αλπικού παιχνιδιού κατά παράδοση επιτρέπουν τη χρήση καρφιών και σφηνών για προώθηση. Όμως, αρχίζοντας από το τέλος της δεκαετίας του ’60, οι αρχές της ελεύθερης αναρρίχησης έχουν αρχίσει αυξητικά να εφαρμόζονται και στα ψηλά βουνά. Ενώ στην αρχή της νέας εποχής ο στόχος ήταν η ελεύθερη αναρρίχηση διαδρομών που κανονικά γίνονται με τεχνητά μέσα, δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος να εμφανισθούν καινούργιες δύσκολες αναρριχήσεις στα βουνά, που έγιναν σύμφωνα με τους πιο αυστηρούς κανόνες. Αυτές περιλαμβάνουν εξαιρετικά τολμηρές διαδρομές περιπέτειας και απολαυστικές αθλητικές αναρριχήσεις.
Μια σημαντική πλευρά της αλπικής αναρρίχησης είναι η ανάβαση σε διαδρομές πάγου. Αυτές ποικίλλουν από κλασικές διαδρομές πάγου σε πολύ δύσκολα φουτουριστικά εγχειρήματα. Ένας τύπος αναρρίχησης πάγου που τελευταία έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής είναι η αναρρίχηση σε παγωμένους καταρράκτες, σταλακτίτες πάγου και παγωμένους σαν γυαλί βράχους. Οι σύγχρονες μικτές διαδρομές βράχου – πάγου συχνά απαιτούν πολύ δύσκολες κινήσεις στο βράχο, με χρήση κραμπόν και αξίνας πάγου (πιολέ). Το παιχνίδι αυτό διέπεται από τους κανόνες της ελεύθερης αναρρίχησης. Οι διαδρομές πάγου και οι μικτές διαδρομές ποικίλλουν από διαδρομές μιας σχοινιάς, έως τολμηρές επιχειρήσεις σε ψηλότερες οροσειρές που μπορούν να διαρκέσουν πολλές εβδομάδες.
Η ορολογία της σύγχρονης αναρρίχησης διαφοροποιείται μεταξύ του στυλ της περιπέτειας ή της παραδοσιακής αναρρίχησης και της αθλητικής αναρρίχησης.
Η αναρρίχηση περιπέτειας ή η παραδοσιακή αναρρίχηση περιλαμβάνουν τα εξής στοιχεία:
Τα στυλ της αναρρίχησης περιπέτειας και της αθλητικής αναρρίχησης μπορούν να εφαρμόζονται στα βράχια, καθώς επίσης και στις αλπικές ορθοπλαγιές.
Ανάμεσα στις καθαρές μορφές της αναρρίχησης περιπέτειας και της αθλητικής αναρρίχησης υπάρχουν πολυάριθμες υβριδικές μορφές.
Τα διαφορετικά παιχνίδια και οι «φιλοσοφίες» ασφάλισης αντιστοιχούν στις αποκλίνουσες ατομικές ανάγκες των αναρριχητών. Η πληθώρα μορφών στα αθλήματα βουνού προσφέρει ευχαρίστηση και αυτο-εκπλήρωση για ένα μεγάλο αριθμό ατόμων – γεγονός που αντιμετωπίζουμε θετικά.
Οι φίλοι της αθλητικής αναρρίχησης καθώς και οι οπαδοί της φιλοσοφίας της περιπέτειας έχουν κάθε δικαίωμα να σκαρφαλώνουν σύμφωνα με τις επιθυμίες και τις ικανότητές τους.
Ο απώτερος στόχος μας θα έπρεπε να είναι να διατηρήσουμε την πολυμορφία των στυλ αναρρίχησης και να τους δώσουμε το δικό τους χώρο.
Αυτός ο κλάδος της ορειβασίας εφαρμόζει τους κανόνες της αλπικής αναρρίχησης σε πεδίο μεγάλου υψομέτρου σε κορυφές έξι, επτά και οκτώ χιλιάδων μέτρων που προηγούμενα χρησιμοποιούνταν για παραδοσιακές αποστολές.
Στην υπερ-αλπική αναρρίχηση τα σταθερά σχοινιά, η βοήθεια από εξωτερικές πηγές, ή η εγκατάσταση μιας αλυσίδας κατασκηνώσεων και χρήσης φιαλών οξυγόνου δεν είναι αποδεκτά.
Έχουν αναπτυχθεί δύο τύποι αυτής της δραστηριότητας : Ο πρώτος αποσκοπεί στο να δώσει τη δυνατότητα στο μεγαλύτερο δυνατό αριθμό μελών να φθάσουν, από την κανονική διαδρομή, στις μυθικές κορυφές των ψηλών οροσειρών. Αυξάνουν τις πιθανότητες επιτυχίας χρησιμοποιώντας πολλούς βαστάζους, σταθερά σχοινιά και τεχνητό οξυγόνο.
Εν αντιθέσει, η ακραία μορφή της αναρρίχησης αποστολών πασχίζει να σπρώξει τα όρια της τεχνικής δυσκολίας με την βοήθεια που ο σύγχρονος εξοπλισμός μπορεί να παρέχει : φιάλες οξυγόνου, σταθερά σχοινιά, μεταφερόμενες κατασκηνώσεις και σταθμούς ανεφοδιασμού.